5 maja 2018 rok. Tej nocy fotografowałem gromadę kulistą M3 jednocześnie teleskopem SW 200/1000 i obiektywem RUBINAR 300.
Efektem jest zdjęcie ukazujące różnicę zasięgu i pola widzenia przyrządów.
M 3
A co pisze się o tej gromadzie w Internecie?
Messier 3 (M3 lub NGC 5272) jest kulista gromadą gwiazd w północnej konstelacji z Canes Venatici . Została odkryty 3 maja 1764 roku i był pierwszym obiektem Messiera odkrytym przez samego Charlesa Messiera. Messier początkowo pomylił obiekt z mgławicą. Błąd ten został naprawiony po tym, jak gwiazdy zostały zaobserwowane przez Williama Herschela około 1784 roku. Od tego czasu stała się jedną z najlepiej zbadanych gromad kulistych. Identyfikacja wyjątkowo dużej populacji gwiazd zmiennych została Zapoczątkowana w roku 1913 przez amerykańskiego astronoma Solona Irvinga Baileya, a nowe gwiazdy zmienne były odkrywane do 2004 roku.
Wielu astronomów amatorów uważa ją za jedną z najpiękniejszych gromad kulistych nieba północnego, po jedynie Messier 13 . M3 ma pozorną wielkość 6,2, co czyni ją trudnym obiektem do zauważenia gołym okiem nawet w ciemnych warunkach . M 3 można odnaleźć, patrząc prawie dokładnie w połowie wyimaginowanej linii łączącej jasną gwiazdę Arcturus z Cor Caroli . Używając teleskopu z aperturą 25 cm, gromada ma jasny rdzeń o średnicy około 6 minut i rozciąga się w sumie na 12 minut kątowych.
Ta gromada jest jedną z największych i najjaśniejszych i składa się z około 500 000 gwiazd . Szacuje się, że ma 8 miliardów lat. Znajduje się w odległości około 33.900 lat świetlnych od Ziemi.
Messier 3 znajduje się 9,7 kpc nad płaszczyzną galaktyki i około 11,9 kpc od środka Drogi Mlecznej . Zawiera 274 znane zmienne gwiazdy, czyli zdecydowanie najwięcej z pośród innych gromad kulistych. Należą do nich bowiem aż 133 zmienne typu RR Lyrae. Messier 3 zawiera stosunkowo dużą ilość cięższych pierwiastków.